ช่องว่างระหว่างอุปทานและอุปสงค์ของดีบุกได้ขยายตัวเพิ่มขึ้น

ตะกั่ว: โลหะที่มีจุดหลอมต่ำและมีการใช้งานหลากหลาย

1.1 การใช้ตะกั่วและสารประกอบของมัน

ตะกั่วเป็นโลหะที่จุดหลอมเหลวต่ำ มีลักษณะเงางามสีเงินขาว ตะกั่วบริสุทธิ์นุ่ม มีความยืดหยุ่นดีที่อุณหภูมิห้อง และมีคุณสมบัติทางเคมีที่เสถียร ไม่เกิดออกซิเดชันง่าย และมักจะคงอยู่ในลักษณะเงาเงินสดใส ปริมาณตะกั่วในเปลือกโลกคือ 0.004% โดยแทบทั้งหมดอยู่ในรูปของแร่แคสไซต์ (ออกไซด์ของตะกั่ว) นอกจากนี้ยังมีตะกั่วซัลไฟด์ในปริมาณเล็กน้อย หนึ่งใน "โลหะ五金" (ทองคำ เงิน ทองแดง เหล็ก ตะกั่ว) มนุษย์เริ่มใช้ตะกั่วเมื่อประมาณ 2000 ปีก่อนคริสตกาล โลหะตะกั่วมีการใช้งานหลากหลาย เนื่องจากจุดหลอมเหลวต่ำ มีความยืดหยุ่นดี สามารถรวมตัวเป็นโลหะผสมกับโลหะหลายชนิด ไม่มีพิษ ทนทานต่อการกัดกร่อน และมีลักษณะสวยงาม ตะกั่วจึงถูกนำมาใช้ในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ อาหาร ออโตโมบิล ยา ผ้า สร้างอาคาร และงานฝีมือ เป็นต้น ห่วงโซ่อุตสาหกรรมของโลหะตะกั่วสมบูรณ์แบบ ขั้นตอนต้นน้ำของห่วงโซ่อุตสาหกรรมตะกั่วคือเหมืองแร่ ซึ่งรับผิดชอบในการทำเหมืองแร่ตะกั่วและการผลิตแร่ตะกั่วเข้มข้น ขั้นตอนกลางน้ำคือการกลั่นตะกั่ว ซึ่งนำไปสู่ผลิตภัณฑ์ เช่น โลหะผสมตะกั่ว สารประกอบอินทรีย์ของตะกั่ว สารประกอบอนินทรีย์ของตะกั่ว วัสดุตะกั่ว และอื่น ๆ ส่วนปลายน้ำคือการประยุกต์ใช้งานที่เกี่ยวข้องกับตะกั่ว เช่น อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ อุตสาหกรรมเคมี อุตสาหกรรมรถยนต์ เป็นต้น

การใช้งานทินในทางล่างน้ำมีความหลากหลายมาก และตลาดมีความเข้มข้นสูง การใช้งานของทินจะกระจุกตัวอยู่ในหลัก ๆ เช่น โลหะผสมทิน เคมีภัณฑ์ทิน วัสดุทิน และแบตเตอรี่ตะกั่ว-กรด โดยที่ในกลุ่มโลหะผสมทิน จะเป็น땜ทิน ในกลุ่มวัสดุทินจะเป็นแผ่นทิน และผลิตภัณฑ์เคมีทิน มีสัดส่วนที่ค่อนข้างสูง การใช้งานของด้ายทินจะเน้นไปที่อุตสาหกรรมเคมี ซึ่งทำหน้าที่เชื่อมโยงกลไก เชื่อมต่อไฟฟ้า และแลกเปลี่ยนความร้อน ส่วนแผ่นทินใช้ในการผลิตแผ่นเคลือบทิน สามารถนำมาใช้เป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารและเครื่องดื่มได้ นอกจากนี้สารประกอบของทินยังสามารถใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับเคลือบเซรามิก สารย้อมผ้าไหม สารปรับสภาพความร้อนสำหรับพลาสติก และสารฆ่าเชื้อราและแมลง

1.2 การกระจายตัวของทรัพยากรทินทั่วโลกค่อนข้างจะกระจุกตัว และปริมาณคงคลังลดลงทุกปี

ทรัพยากรดีบุกของโลกส่วนใหญ่กระจายอยู่ในจีน อินโดนีเซีย และเมียนมา และสำรองของสามประเทศนี้คิดเป็น 52% ของสำรองทั่วโลก ตามรายงานสรุปแร่ปี 2022 ที่เผยแพร่โดยกรมธรณีวิทยาแห่งสหรัฐอเมริกา สำรองดีบุกทั่วโลกในปี 2021 มีจำนวน 4.9 ล้านตัน โดยในจำนวนนี้ สำรองดีบุกของจีนมีจำนวน 1.1 ล้านตัน คิดเป็น 22% ของสำรองรวมทั่วโลก มากที่สุดในโลก อินโดนีเซียและเมียนมาอยู่ในอันดับสองและสามตามลำดับ โดยมีสำรองดีบุก 800,000 ตัน และ 700,000 ตัน ซึ่งคิดเป็น 16% และ 14% ของสำรองทั้งหมด ตั้งแต่ปี 2010 เป็นต้นมา ปริมาณสำรองดีบุก LME ทั่วโลกโดยรวมมีแนวโน้มลดลง เหตุผลมาจากสามประการดังนี้: 1. ทรัพยากรดีบุกมีความอุดมสมบูรณ์น้อย ค่าเฉลี่ยในเปลือกโลกเพียง 0.004% ซึ่งเป็นค่าต่ำที่สุดเมื่อเทียบกับโลหะชนิดหลักต่าง ๆ แหล่งดีบุกทั่วโลกมีขนาดเล็กและกระจัดกระจายกัน และกว่า 60% ของทรัพยากรเหล่านี้ไม่สามารถนำมาใช้ได้ทางเศรษฐกิจ ทำให้มีสำรองปัจจุบันเพียง 4.9 ล้านตัน 2. โครงการเหมืองดีบุกที่มีอยู่ทั่วไปประสบปัญหาทรัพยากรหมดลงและความเข้มข้นลดลง เช่น เหมือง SAN rafael ใน Minsur, เปรู มีความเข้มข้นประมาณ 5-10% เมื่อเริ่มผลิต และปัจจุบันเหลือเพียง 1-2% 3. ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา การระบาดของโควิด-19 ส่งผลกระทบต่อฝั่งการผลิตดีบุก ประกอบกับความต้องการอิเล็กทรอนิกส์และสินค้าอุปโภคบริโภคที่เพิ่มขึ้น ส่งผลให้เกิดภาวะขาดแคลนดีบุก